‘Bij het NFI word je een expert en blijf je expert’
Op 3 november was de Nederlandse Vereniging voor Massaspectrometrie (NVMS) te gast bij het NFI. Een rode draad door de dag waren de uitstekende presentaties van medewerkers van het NFI, waarbij mij opviel dat er niets mis is met het gevoel van humor aan de Laan van Ypenburg. De openingswoorden door Arian van Asten, van wie het enthousiasme afspat, beloofden al veel goeds.
Een mooie inspirerende zin ‘Bij het NFI word je een expert en blijf je expert’. In de eerste lezing toonde Jaap van der Weerd, van het NFI, de indrukwekkende resultaten die met HPLC-DAD-MS analyse kunnen worden bereikt bij de analyse van kleurstoffen in textielvezeltjes. Een textielvezeltje kan bijvoorbeeld een minuscuul draadje zijn dat aan je nagel blijft hangen nadat je een handschoen hebt gedragen. Of de vezels van je handschoen die aan een steen zijn blijven kleven die je net bij iemand door het raam hebt gesmeten. Vervolgens werd het publiek vermaakt met lezingen over de grote uitdagingen waarvoor de massaspectrometrist zich gesteld ziet als zij/hij nieuwe drugs in rioolwater moet bepalen (Ana Causanilles Llanes, KWR), of verdachte stoffen in vee (Thijs Meijer, RIKILT).
Door middel van een ingenieus systeem, gebaseerd verschillend gekleurde keycords, werden rondleidingen verzorgd. Ondergetekende had gekozen voor GC-MS maar kreeg als welkome bonus een gedegen uitleg en demonstratie van ICP-MS. ICP-MS is het zonnetje in huis, maar heeft soms wel last van het ventilatiebeleid, aldus Wim.
Met de lunch net achter de kiezen werden we getrakteerd op een lezing door Eva Cuypers (KU Leuven) over de vergankelijkheid van het menselijk lichaam (en dat van biggen), en welke vluchtige verbindingen daarbij vrijkomen en gemeten kunnen worden met GC-MS. Dit alles in het teken van het beter kunnen opsporen van lichamen en om verwarring met dierenlijken te voorkomen. Daarna was het de beurt van NVMS conference fund winners David Falck (LUMC) en Hans Wessels (RadboudUMC), beiden afkomstig uit het werkveld proteomics. David Falck sprak over hoe de glycoform van biofarmaceutica het knippen door trypsine beïnvloedt en Hans Wessels over de analyse van proteoforms van membraaneiwitten.
Na de koffie kregen we van Gerard van der Peijl van het NFI een leerzame instructie ‘zelf molotov cocktails maken’ maar werd meteen duidelijk dat je dat dankzij de technologie van het NFI maar beter niet in de praktijk kunt brengen. Met behulp elementanalyse en isotoopratio-analyse, beiden gebaseerd op MS, kunnen de miniemste verschillen tussen materialen worden vastgesteld en is een match met de dader zo gevonden. Hierdoor wordt het bewijs tegen een verdachte veel sterker. Ronduit indrukwekkend was de analyse van de ‘bedrading’ van duct-tape en de analyse van minieme glassplintertjes afkomstig uit kleding van overvallers van een juwelier. De dag kreeg een prachtige afsluiting in de vorm van een lezing van Bryn Flinders (M4I), waarin het grote potentieel van imaging MS uitstekend over het voetlicht kwam. Dankzij de nieuwste ontwikkelingen in dit gebied is het mogelijk om met hoge resolutie massa-afbeeldingen te maken van bijvoorbeeld vingerafdrukken, geschreven tekst en haar.
Bij de borrel was één van de belangrijkste gespreksonderwerpen ‘Hoe pleeg ik een misdaad zonder dat het NFI je sporen kan meten?’. Dit lijkt onmogelijk!
Ik kijk terug op een zeer interessante dag, met uitstekende lezingen, en een inspirerend kijkje in de keuken van het NFI.
Door: Dr. Peter Lindenburg, Lector Metabolomics, Hogeschool Leiden (lindenburg.p@hsleiden.nl)
